Anna Houben

Na mijn opleiding Chakratherapie, hetgeen een zeer brede opleiding is, heb ik mij op verschillende terreinen ontwikkeld, waarna er als vanzelf een eigen manier van coaching ontstond. Ik heb mij op diverse manieren bekwaamd als hooggevoeligheidscoach en ik heb de jaaropleiding stemexpressie/-bevrijding in januari 2019 afgerond bij Marius Engelbrecht in Den Haag. Ik vind het belangrijk om ook mijzelf uit te dagen en nieuwe methoden te onderzoeken om uit een zo breed mogelijk scala aan mogelijkheden te mogen putten, zodat ik zelf ook graag kortere trainingen bezoek. Zo heb ik wat gesnuffeld op het gebied van NLP bijvoorbeeld. Momenteel volg ik de opleiding Droomanalyse en wil ik mij binnenkort ook gaan toeleggen op relatiecoaching. 

Ondanks dat het woord 'coaching' bij mij past, vind ik het moeilijk om het woord 'coach' te gebruiken. Als professional voel ik mij meer een begeleider, een helper, die met jou meekijkt op jouw pad van persoonlijke ontwikkeling. Ik wil jou graag helpen om jouw mooiste of beste leven te realiseren. Ik wil je inspireren om je dromen te volgen (zoals ik dat zelf ook deed), en om je te helpen ontdekken wat je belemmeringen zijn, om deze samen op te lossen. 

Ik vind het belangrijk dat wij zowel dingen doen die bij jou passen, als dingen die jou wel ook uit je comfortzone halen. Zo kun je écht gaan voelen en ervaren waardoor je inzichten verwerft, die je gaan verder helpen. Als je namelijk maar blijft doen wat je altijd hebt gedaan, verandert er niets, toch?

Bloos ik dan nooit van kruin tot teen? Oh echt wel! Sta ik altijd gelijk overal paraat en sta ik meteen mijn vrouwtje? Nee, zeker niet. Maar wel steeds vaker. Net als jij heb ik mijn eigen thema's waar ik in leer, en waar ik ook nog steeds af en toe bij op mijn spreekwoordelijke bek ga. 
 
Zo heb ik een groot deel van mijn leven besteed aan het bekijken wat er allemaal niet goed genoeg was aan mij. Tot ik het zát was om mezelf steeds zo nietig te voelen, verdrietig, gefrustreerd en boos.  Ik ging kijken naar wat er voor míj klopte, en niet voor een ander. Ik ging mij verbinden met mijn uniciteit en authenticiteit. Maar dat blijft een valkuil, trouw zijn aan mijzelf. Hoeveel zand ik ook al in die kuil heb geschept.  En af en toe krijg ik dan ook een bitterzoete reminder van het leven.
 
Ook houd ik enorm van harmonie, en vind ik het bij sommigen nog moeilijk om een confrontatie aan te gaan. Wat er dan gebeurt is dat ook ik een op-mijn-tong-bijter word, een inslikker. Uiteindelijk word ik er verdrietig en boos van. En dat heeft invloed op hoe ik mij voel en hoe ik functioneer. 
 
Vanuit enthousiasme, liefde of empathie neem ik soms veel te veel hooi op mijn vork. En ineens is het batterijtje dan leeg. Enthousiasme en gedrevenheid is mooi, maar vaak zorg ik dan niet goed genoeg voor mijzelf.
 
Maar... hoera! Ik ben een mens. Dat betekent dat ik niet beter ben dan jij, maar dat ik gewoon ook mijn eigen knelpunten heb, waar ik naar mag kijken en waar ik nog steeds wat mee mag doen.
 
Op mijn eigen weg heb ik dan ook al behoorlijk wat beren tegen de grond geknuppeld, doekjes tegen het bloeden maar verwijderd en bomen gekapt om het bos weer te zien. In veel dingen zal ik met je mee kunnen voelen en in kwetsbaarheid kunnen delen. Ik hoop door jou geraakt te worden en jou te mogen raken in de verbinding die dat schept.